Auteur: Lexi

Dat had ik niet verwacht. Een quarantaine deel 2 stond niet op mijn todo-lijstje. Net als het zelf krijgen van corona.

Ik zat er niet op te wachten en kreeg het toch. De eerste dagen ging ik er op een heel pijnlijke hoofdpijn na soepel in. Vanaf dag 3 werd het minder. Eruit komen 8 dagen later vond ik beter en nu gaat het goed. De vermoeidheid is voor 98% verdwenen. Net als mijn reuk en smaak. 🙁

Een online whisky-proeverij half december was een unieke ervaring. De ene whisky brandde op de tong, de ander echt in mijn keel. Verder was het alsof ik een smaakloos drankje dronk. De inname heb ik beperkt die avond.
Smaken zijn duidelijk niet meer wat ik ervan verwacht. Zo hadden we gisteravond een snackmomentje en onbewust had ik het bakje met mosterd opgepakt en opgesmikkeld. Het was een fijne structuur en een zacht zoete smaak. Structuren daar draait het tegenwoordig helemaal om. Ik ontdek een heel nieuw smaakpallet jammer dat niet alles klopt bij wat mijn hersenen zich herinneren.

Geuren ben ik helaas ook grotendeels kwijt. Zo heb ik de boter al een paar keer laten verbranden. Ik zet het gas nu maar lager.
Ruik ik het niet of er iemand voor mij uitgebreid gebruik heeft gemaakt van het toilet. (Dit is een voordeel) Helaas ruik ik ook de kattenbak niet. Die wordt nu dus af en toe vergeten. Soms ruik ik iets dat er niet is. Zo werd ik gisteren wakker met de lucht van gebakken vlees. Het rook heel sappig met een knapperig vel/kruidenkorstje. Het water loopt me nu weer in de mond.

Op televisie kwam een oproep langs voor een onderzoek naar reukverlies door corona. Ik heb gelijk gereageerd en was duidelijk niet de enige. De ontvangst bevestiging heb ik binnen met daarin het excuus dat het nog even kan duren voordat ze contact met mij op kunnen nemen.
Ondertussen begin ik vast met een reuktraining. 2x daags aan 4 flesjes ruiken. Wie weet ontwikkel ik mijzelf nog tot professioneel snuffelaar.