Ergens had ik bedacht dat zodra ik met verlof was ik echt regelmatig tijd had om te schrijven. Tijd had om de vorderingen in huis op internet te zetten.En ondertussen alles te doen waar ik de hele dag maar zin in heb. Dus niet.
De verplichte middagdutjes schieten er nog wel eens bij in, maar verplicht moet ik ze niet meer noemen. Als ik het in de middag oversla val ik rond een uur of 4 wel in slaap. Heerlijk. De bezoekjes die ik aan kennissen en vriendinnen had gepland, daar kom ik nog niet echt aan toe. Mijn website die ik wil vernieuwen? Pff, waar moet ik de tijd vandaan halen. Moet nog naar een vriendin in het ziekenhuis. Een matrasje halen. Oh ja, ik moet de kap van de wieg nog vast zetten. En iedereen wil me nog even zien voordat mijn dikke buik verdwenen is. Ik blijf echt dezelfde hoor. Met of zonder buik! Maar het is weer eens druk, druk, druk.
Ik wil verdorie wel eens wat tijd voor mijzelf. Maar dat is over een paar weken ook echt wel afgelopen. Dan wil ik het nog wel maar dan krijg ik het helemaal niet meer. Dus ik moet nu echt mijn best gaan doen om het wat rustiger aan te doen.
Morgen eerst maar eens alle babykleertjes wassen.
