Het is weer zover. vandaag kregen wij te horen wat een collega al anderhalve week wist. Ook zijn contract wordt niet verlengd. Hij moest het alleen even stil houden omdat het anders weer zo onrustig werd in het pand. (De dag ervoor had iemand anders het ook al te horen gekregen) Dus hoezo geen onrust……
Nu verdwijnen er in totaal 6,5 fte. bij ons op het werk. Als je dus bedenkt dat er 25 mensen werken. (waarvan 5 directieleden!!!) Kun je er vanuit gaan dat het slecht gaat. Nu blijven er dus steeds minder mensen over. En terwijl de één nog treurt om zijn/haar ontslag zijn er al een aantal werknemers die vrolijk beginnen met een herindeling van het pand. Aangezien ik een bewerkbare plattegrond bezit heb ik even geholpen. En als je dan al die lege plekken ziet verschijnen. Dan is het toch niet meer zo grappig om te helpen. Vooral niet als je collega’s dan gaan kissebissen over plekken van mensen die misschien nog hetzelfde lot boven hun hoofd hangt.
Maar als je daar een opmerking over maakt krijg je naar je hoofd dat je geen spelbreker moet zijn. En ach, is het niet dezelfde persoon die het lekker voor mij vond dat ik halve dagen ging werken? Lekker ’s middags vrij!!!! Ach, eigenlijk kan ik er wel om lachen. Schijnbaar maak ik niet de indruk dat mijn vermindering in uren effect heeft gehad op mijn humeur. En dat terwijl mijn nek totaal vastzit.
