Hij stinkt, snurkt zo hard dat de vloer ervan trilt, gromt, gorpt, zit graag op de bank, wil niet uit als het regent, de zon schijnt of wanneer hij het te koud vind. Maar zodra je hem het park belooft trekt hij zo hard dat ik mijn gewicht als tegenhanger moet gebruiken. Hij kan er angstaanjagend uitzien maar blijft toch de schattigste hond die er bestaat. Lijkt volgens kinderen op een varkentje hoewel hij zichzelf meer ziet als mens. Verder op slinkse wijze altijd je plek inpikt op de bank. Dol enthousiast kinderen overhoop springt, aflikt alsof het lolly’s zijn en er mag geen knuffel aan iemand worden gegeven zonder dat hij mee wil doen. Als een doldwaze niets ontziende stier achter zijn balletje aan sjeest en een spoor van vernielingen achterlaat. En ervoor zorgt dat niemand ons huis verlaat voordat ze helemaal onder zijn haren zitten. En hij dus eigenlijk je hele huishouden beheerst. Ja, dat is Bas
Heidi
Wat een snoes toch!!! en al het “leed” nemen we voor lief toch?
B.A.R.T.
Ik kan je verhaal alleen maar beamen 😉
oma Neeltje
Ja, wat moet ik hier nog aan toevoegen.