Na bijna 10 weken wachten is het zover. Het concept voor mijn getuigschrift heb ik binnen. Ik kreeg hem via de mail met de volgende tekst erbij:
Het is een concept wat mij betreft en je mag, daar waar ik fouten heb gemaakt of belangrijke dingen ben vergeten, nog zaken wijzigen.
Dat stel ik al op prijs. Ik verbeter graag. Net als Oma Neeltje ben ik daar onverbeterlijk in. 😉 Dus vol verwachting open ik de bijlage. (Het is bijna Sinterklaas)
En ziehier onder mijn getuigschrift:
Lexi was in de periode 1 april 2001 tot 1 oktober 2005 bij Bureau v. D. b.v. te Arnhem in dienst als systeembeheerder.
Zij was zelfstandig en alleen verantwoordelijk voor het beheer van het bedrijfsnetwerk bestaande uit een server en plusminus 25 clients. Haar werkzaamheden bestonden uit het controleren, onderhouden en upgraden van het systeem, de systeemsoftware en services, het Lan en de gateway, het netwerkverkeer, de schijfruimtes, de werkstations waarvan een tiental, naast de gebruikelijke Office software, was voorzien van specialistische applicaties op het gebied van ontwerp en administratie, en de perifere apparatuur.
Daarnaast fungeerde zij als interne helpdesk voor de medewerkers van ons bureau.
Wij zijn zeer tevreden over de wijze waarop Lexi zich van haar taken heeft gekweten. Mede dankzij haar inzet en kennis heeft het bedrijfssysteem in de jaren dat zij daarvoor verantwoordelijk was nimmer gefaald. Vaak heeft zijzelf initiatieven genomen om belangrijke verbeteringen en upgrades voor te stellen en te implementeren. In het bijzonder de complexe upgrade naar Microsoft Small Business Server 2003, Exchange Server 2003 en SuperOffice CRM 5 heeft zij, geassisteerd door onze leverancier, tot volle tevredenheid volbracht.
Lexi heeft zich naar de organisatie steeds dienstvaardig opgesteld. Die houding, gecombineerd met haar goedmoedige optreden, maakte dat zij voor alle medewerkers, ongeacht de plek in de organisatie, altijd gemakkelijk aanspreekbaar was. Door haar laconieke instelling straalde zij steeds rust en vertrouwen uit.
Lexi was een hartelijke en opgewekte collega die, waar dat in een kleinere organisatie wel eens nodig kan zijn, graag bereid was ook te helpen bij klussen die buiten haar eigen werksfeer lagen.
Toen zij elders een betere functie kon krijgen hebben wij met spijt afscheid van haar genomen.
Bureau v. D. b.v.
J.H.J.M. S.
Arnhem, 22 november 2005
Wel heb ik alvast wat namen aangepast. Niet iedereen hoeft natuurlijk de waarheid aan mijn oud werkgever door te brieven. Nooit geweten dat als ik het echt even niet meer wist ik een laconieke uitstraling heb. Dacht dat mijn haren dan wild gingen zitten en ik een knalrood hoofd zou hebben. Graag bereid te helpen met klussen buiten mijn eigen werksfeer? God, wat had ik een gruwelijke hekel aan die telefoon. Tenminste toen ik er verplicht 1,5 dag achter moest zitten.
En makkelijk aanspreekbaar? Ja dat kan wel kloppen, ik spreek iedereen makkelijk aan. Tot iemand anders ze van mij verlost.
Maar zonder gekheid. Als ik een sollicitatie binnenkrijg met zo’n getuigschrift?! Ik zou mij gelijk aannemen.
lieve lexje, Wil je alsjeblieft voor mij komen werken? Ik heb al een hulp, maar die ontsla ik graag voor jou! Zij is weliswaar ook inzetbaar op alle plaatsen in het bedrijf (huis) maar ik heb vast veel meer aan jou. Ik betaal niet veel, maar misschien wil je me toch overwegen?
Sorry “b.a.r.t.”, wilde weer eens te snel.
Ja, Bart, als de rem er af is!
Wat kan die Neeltje ‘produceren’ zeg… 😉
Jammer, dat ik zelf niet in het verhaal voorkom als de ‘stagebegeleider’ tijdens het ontwikkelen van die ‘immer goede aanspreekbaarheid’ LOL
tis dat ik geen iegen bedrijf heb, maar anders…… Had je bij mij mogen komen werken!!!
Ik was ook weer op het woord gekomen tijdens het stofzuigen, je bent me net voor.
En over dat “half” blijven, Ze hadden je beter voor “heel” kunnen houden, iemand met zulke gaven. Maar dan had je nooit dit mooie getuigschrift gekregen.
Maar zoals jouw oma altijd: “het zal wel ergens goed voor zijn”.
Ben benieuwd waar vandaan jij me volgend jaar om deze tijd van SMS’t. Nisschien heb je dan wel echt geen tijd meer.
@Oma Neeltje, Ze hebben mij gedecimeerd. Maar van de 7 die wegmoesten was ik de enige die half kon blijven
EN ja, dat heb jij op de wereld gezet, en aangezien je daar uuuuuren over hebt gedaan duoe ik nu eens iets terug. 😉
Ik mag je natuurlijk wel zeggen dat hier een apetrotse moeder zit.
Alleen vreemd dat, als ze zo’n geweldig iemand in dienst hebben, die op alle plekken van het bedrijf blijkbaar mee kan draaien, dan toch op zo’n iemand gaan miniseren of welke mooi term was dat ook al weer?
Als ik jou was, zou ik ipv sollicitatiebrieven direct dit getuigschrift sturen met een klein begeleidend schrijven erbij naar welke fuctie je solliciteert.
Niets staat jou meer in de weg.
Wouw en dat heb ik op de wereld gezet. Goed hoor.