Het is 10.55, zondagochtend. Ik kan niet anders zeggen dan dat de nacht toch wel een uurtje of wat tekort was. Maar al gapend zit ik achter de pc. Misschien heeft Casper hetzelfde probleem met mij als Marije heeft met Daniël. Want in plaats van dat zijn mama met hem speelt zit ze weer achter dat ding.
Wij hebben heerlijk gesmuld bij Erik en Caro. Lekkere wijn erbij gedronken. Er hing een goede sfeer en Casper gedroeg zich voorbeeldig. Het eerste keukenkastje dat hij opentrok zat vol met plastic spullen en daar mocht hij mee spelen. Hij gelukkig = wij gelukkig.
Mijn smaakpapillen zijn totaal verzadigd. Wat wij dachten dat het hele menu was (Er was ook meer dan genoeg) bleek uiteindelijk alleen maar het voorgerecht te zijn. En na het toetje (Een best wel groot stuk vlaai) Stond mijn knoop dan ook op de “vreet-stand”
Vanavond maar alleen een boterham. Anders is het een overdosis voor mijn genotvol geprikkelde smaakpapillen
He, troel, het word tijd voor een nieuw verhaal.
Leuk zoals die kaasfondue een eigen leven is gaan leiden.
Kan me nog een kaasfondue herinneren, aan de Van Muijlwijckstraat. Maar toen waren we niet heel dronken, want wij hadden Daniel toen al.
Maar eeeh, het lijkt me tijd voor een balansdagje…
@(oma)Neeltje, ik was niet moeilijk. Gewoon een beetje kieskeurig
@B.A.R.T. hihi, was ook erg gezellig!
Ja B.A.R.T., dat is de goeie!
Kaasfondue… mijn vrouw en ik praten er nu nog over… Thanx Alex… mijn vrouw voor de eerste keer bij jullie op bezoek (flat) en dronken naar huis van de witte-wijn-kaas-fondue 😉
Heb niet zo’n goed geheugen meer, dat krijg je op deze leeftijd, maar was jij vroeger die moeilijke eter met absoluut geen smaakpappillen die niets lekker vond, behalve kindertjes macaroni, slakken en kaasfondue?
Als ik het nu zo lees, had je misschien toch wel smaakpapillen en lag het misschien aan mijn kookkunst.
Joost vond alles lekker, maar dat kwam misschien omdat ie toch de rest van z’n leven bij z’n moeder wilde blijven, zelfs met haar ging trouwen.
Ach en daar is ie ook in veranderd.
Je mag nu wel weer bij me komen eten hoor, eindelijk een dankbaar mens die van dezelfde dingen houdt als ik. Of zou je daarom mijn dochter zijn?