Lekker weertje

Of het nou komt doordat het te warm is voor deze tijd van het jaar of het druilerige troosteloze uitzicht als ik naar buiten kijk maar ik heb het wel gehad. Ik heb zin in het voorjaar. Deuren en ramen open, bedden luchten. De eerste bloemen die te zien zijn. Het lenteluchtje dat zo heerlijk fris ruikt.

Ondertussen probeer ik mijn nieuwe tuin plannen met mijn oude plannen samen te laten gaan. Dat zou moeten lukken gezien het soort planten maar een wilde tuin en in vakjes opgedeeld wordt toch al wat lastiger.
Als ik rondkijk in onze tuin dan besef ik ook heel goed dat hij nog niet klaar is voor de winter. En als je dan ook de materialen ziet die we tot nu toe gebruiken in onze tuin zullen wij niet snel een schoonheidsprijs winnen. Een afgebroken bezemsteel met rode dop in de voortuin om als steunpilaar te dienen voor onze kersen- of perenboom. Een blauw stuk pijp waarmee we nog een poging hebben gedaan om de wortels van een boompje te bereiken. Helaas staan de dode boom en de blauwe pijp nog steeds in onze tuin. De zakken met aarde die we ooit van mijn broer meegekregen hadden hadden we gemakshalve maar even in de voortuin gestort. De plastic omhulsels zijn soms nog onder het gras te zien. Ook ligt er nog een deksel en een soort zeef (zal wel iets met compost te maken hebben) ergens verdekt tussen de groene sprieten. Op het tuinpaadje voor het raam langs liggen houten balkjes met spijkers. Staan er 3 grote en 3 kinderfietsen te verregenen. Een bak met restanten van kruiden. Wat lege bakken. Een halve zak potgrond. Een lekke regenton (de nieuwe ligt al klaar in de achtertuin) En hebben we ook een half vergane Blauwe Regen. En dat is dan alleen nog maar de voortuin. De achtertuin ligt vol troep. Als dat opgeruimd is ziet het er waarschijnlijk wel weer enigszins toonbaar uit maar nog niet zoals mijn tuin eruit hoort te zien.
Dat zou zijn vol kruiden, groenten en (eetbare) bloemen. Toen wij ooit een uitloper aan een ui echt lieten uitlopen, kwam daar een prachtige bloem uit. Sindsdien zoek ik naar manieren om een eetbare tuin te maken waar je volop van kan genieten. Ik zoek veel maar doe er nog niets mee. Maar in mijn achterhoofd denk ik aan mijn ouderschapsverlof. Per 4 maart tot eind augustus. Dan werk ik alleen nog maar de maandag en dinsdag. Dan zou het zelf mij toch moeten lukken om een basis te leggen voor zo’n tuin? Hoewel ik dan nu al moet beginnen. Maar met dit soort druilerig rotweer heb ik niet veel zin om aan dit ‘klusje’ te beginnen. Dus ik hou het nog even bij plannen. Als ik nou wanneer het droog is eens begin met alle lange dorre sprieten  te verwijderen. Hoewel ik dan waarschijnlijk zie hoe smerig de ramen zijn en Tinus wat extra werk ga bezorgen door ze zelf streeploos schoon probeer te maken. 🙂

Maar er is hoop van de week ontdekte ik iets als makkelijke moestuin. Daar ga ik me eens in verdiepen. Tinus lief aankijken om wat bakken van max. 1.20 m bij 1.20 m  te maken. En even kijken waar ik die bakken kwijt kan wordt dan de eerste uitdaging. Het zaaien komt dan later wel.