Sinds vorige maand heb ik een nieuw plan om vrolijk te blijven in tijden van crisis. Ik heb ondertussen wel genoeg tegen iedereen gezeurd hoe onterecht mijn niet/wel verlenging van mijn contract is en hoe ik baal van de situatie.
Ooit had ik een directeur die je het gevoel gaf, tijdens je ontslaggesprek, dat ik blij moest zijn met deze nieuwe kans. De wereld lag weer voor mij open!
Dat gevoel bleef zeker een week hangen. In die periode schreef ik een van mijn beste sollicitatiebrieven ooit en vertrok naar een nieuwe werkplek. Dit paste zo snel nog niet in het straatje van deze directeur. Dit triomfantelijke gevoel kan ik me nog goed voor de geest halen en maakt mij nog steeds erg vrolijk. 🙂
Maar dat gevoel na het ‘we gaan bezuinigen en ik geef je nieuwe kansen’-gesprek, klopt ergens wel. Als er ergens een deur dicht gaat, gaat er een ander open. Soms duurt het natuurlijk alleen even voordat je de juiste sleutel gevonden hebt. Ik ken de sleutelbos van een conciërge tegenwoordig en dat zou bij mij zeker even duren voordat ik een passende sleutel vind in die bos. Hetzelfde is als met de uitdrukking: ‘Het leven is een feestje, maar je moet wel zelf de slingers ophangen.’ Je moet zelf iets van je leven proberen te maken. Anderen doen het niet voor je. Dat lijkt soms wel zo, maar dan ga je alleen mee in de flow van iemand anders. En dit kan positief of negatief zijn. Natuurlijk is het wel zo, dat in tijden van crisis het toch een stuk lastiger is om je leven tot een feestje te maken. En worden de slingers al snel een boel verkleurd oud papier wat je met garen aan het plafond probeert te plakken.
‘Het kan niet altijd feest zijn’. Dat weet ik ondertussen ook. De afgelopen jaren ben ik er wel achter gekomen dat het krijgen van 3 kinderen,verhuizen naar een dorp waar je het gevoel hebt dat niemand je wil kennen, een familielid die niet goed in zijn vel zit, sterfgevallen, geldstress, ontslagdreigingen etc. niet voor een “ik hang vandaag mijn slingers weer eens even op”-gevoel. En bij gebrek aan dat gevoel heb ik geen zin om energie ergens in te steken. Maar diep van binnen ben ik een wild feestbeest en de drang om die slingers vrolijk wapperend weer aan het plafond te krijgen wordt mijn uitdaging van 2013. Om mijn feestje wat nieuwe slingers te geven ben ik begonnen met mijn leven op orde te brengen.Dit doe ik met grote regelmaat totdat we weer in de een of andere sleur belanden en dan zit ik weer een tijdje lekker comfortabel en ben ik blij met alleen een stukje taart en hoeven die slingers niet zo nodig. Op dit moment wil ik die slingers wel en ga ik ook eens even een voorjaarsschoonmaak door mijn leven halen.
Het begint bij het rotgevoel weg te halen dat ik op dit moment aan mijn werk overhoud. Ik neem het heft in eigen hand en solliciteer nu op leuke banen. Of heel interessante banen. Niet eens om ze te krijgen, maar het gevoel dat ik krijg nu ik weet dat ik een kansje maak omdat ik stappen heb ondernomen maakt mij vrolijk.
Zo heb ik onlangs gesolliciteerd als informatiecentrum medewerkster bij een natuurbegraafplaats. Het organiseren van rondleidingen en informatiedagen zou hier ook bij horen. En dat leek mij leuk. Omdat ik de locatie ken en de bedoeling erachter vond ik het alleen maar leuker. Gelukkig ben ik niet eens uitgenodigd want het was maar voor 8 uur per week. Maar het idee dat ik een kansje maakte was erg bevredigend. Op dit moment heb ik een sollicitatie lopen als huwelijksambtenaar. Ook hierbij is mijn ICT verleden niet echt aansluitend. Maar het feit dat het om ongeveer 10 x in het jaar gaat maakt het goed te combineren met mijn huidige werk. En het ontmoeten van andere mensen met een eigen verhaal waar ik ongegeneerd naar kan vragen en ze als bonus een goede toespraak kan geven om hun trouwdag nooit meer te vergeten maakt mij vrolijk. De speech tijdens onze ceremonie was ook om nooit te vergeten. Gniffel, dartclub de Beugel. Laat ze het maar niet horen in ons stamcafé.
Vanochtend had ik bericht terug. Ze hebben mijn sollicitatie ontvangen en zullen na de sluitingsdatum van de vacature meer laten weten.
Dat is ook leuk. Ze hebben met niet gelijk in de prullenbak gegooid. Dat is toch weer een zonnig puntje vandaag. Ik hang snel weer een klein slingertje op. Als mijn keuken zo is opgeruimd hang ik een tweede op. En als ik zo doorga hangt vandaag aan het eind van de dag het hele plafond vol wapperende kleurtjes en hier en daar een ballon. En wie weet leg ik om er echt een feestje van te maken zo eens even een flesje koud in de koelkast. Is het vanavond voor Tinus ook een feestje
Trot, trots, trots … wat ben je toch een kanjer!