Oké, ik heb veel geleerd de laatste dagen. Afgelopen donderdag ben ik voor het eerst sinds lange tijd weer wezen stappen. Niets mis mee natuurlijk. Maar ik ben er achter dat als ik nu moe ben, ik ook gewoon naar huis moet gaan. En niet nog even een uurtje erbij en nog een uurtje erbij. Ik had vrijdag echt het idee dat ik kapot was. De hele dag een beetje misselijk en beroerd. Last van mijn nek en buikpijn. Toen als klap op de vuurpijl ’s avonds nog een kleine bloeding. Een hele kleine bloeding. Ik was ook niet bezorgd dat het fout zat. Anders had ik ook niet zo’n last van vermoeidheid gehad. En van mijn hormonen. Want de laatste dagen wordt ik steeds meer zwanger. Maar toen ben ik wel even na gaan denken dat ik wat rustiger aan moet doen. (gelijk even 2 uurtjes op bed gelegen.) Maar vandaag stond ik weer kiplekker op. Heerlijk met Bas gewandeld. Lekker de stad in geweest met Tinus. Even Prenatal binnengewandeld om onze mond open te laten vallen over de prijzen. Gelijk besloten dat wat we ook maar tweedehands kunnen krijgen we dat ook echt tweedehands willen. Toen we de eerste spullen bij de auto dropten werd Tinus opgebeld dat hij moest werken. Balen……. We wilden nog wat drinken in de stad en mopperen op alle prijzen. Maar nu kon ik dit mooi bijwerken. Eens kijken wat ik nog meer kan aanpassen.