Oef

Solliciteren zal nooit mijn hobby worden. Maar 2 weken terug zag ik een vacature waar ik echt uitdaging in zag.
De brief ben ik lang mee bezig geweest. Daarna een achterban van 4 personen ernaar laten kijken. Laatste wijzigingen aangebracht. En verzonden.
De sluitingsdatum was donderdag 28 januari. Maar vrijdag niets gehoord. En op dinsdag zouden de gesprekken plaats vinden.
Tot mijn grote verbazing werd ik maandagochtend om even na half elf gebeld. Dinsdag 2-2-2016 om 10:50 mocht ik langskomen voor een gesprek. Daarbij zouden 4 personen aanwezig zijn. 4! Dat zijn veel mensen.
Dus ik vanochtend klaar voor de strijd. Kan ik 15 minuten wachten, mijn voorgangster was iets uitgelopen….
16 minuten lang geef ik zo goed mogelijk antwoord op een spervuur van vragen. Ik doe mijn best. Maar heb na afloop het idee dat ik niet helemaal uit de verf ben gekomen.

En toch. Solliciteren op een stap vooruit en uitgenodigd worden vind ik al kicken. Wat de uitkomst ook is, ik zit lekker in een jubelstemming. Dít is een geweldig leermoment