Hoeveel pech kan je hebben. Een paar jaar geleden hadden wij een prachtige platenspeler gekocht. Een Garrard uit 1968. Geweldig geluid en heel veel gebruikt door ons. Vorig jaar voor onze verjaardagen dachten we onszelf een plezier te doen en hem te laten opknappen.
Het zou fijn zijn als hij aan het einde van de plaat weer gewoon zou stoppen met draaien. Hij is ongeveer 4 maanden weggeweest en deed het als een zonnetje voor ongeveer 3 dagen. Toen ging er van binnen iets kapot in de platenspeler en konden wij afscheid van hem nemen.
Vorige week hadden we eindelijk een vervangere gevonden. Hij heeft het 20 minuutjes gedaan.
Vandaag hebben we een modernere versie aangeschaft. Eerste eigenaar in 1971. Versterkertje erbij, alles aangesloten en geen geluid. Tinus heeft het voor nu opgelost met zilverpapier. Maar het geluid is nog te zacht. Dus dat wordt weer avonden zoeken naar een oplossing. Ik zwijg ondertussen en kijk geduldig mee. Ondertussen verheug ik me op de gezellige avondjes muziek en vrienden.
Wat een pech tot nu toe. Hoop dat het Martijn lukt het op te lossen.