Op m’n heupen.

Terwijl ik na een weblogje mijzelf alweer over mijn heupen heen heb gezet. Mijmeren anderen voort. Een kraampakket met 3 maanden? Oei, oma Neeltje. Je moet maar zo denken dat Joost gewoon een dikkerdje was en maanden ouder leek dan dat hij werkelijkheid was. Die kruidenier bespeurde bij jou een beginnende zwangerschap. Kan niet missen.
Is het nu eerlijk om te vertellen dat ik 7 kilo kwijt ben in 2 weken en ik mij eigenlijk niet erger aan mijn heupen? Ik kan er al wel erg om lachen. Toen ik laatst broeken aan het kopen was ontdekte ik nog een leuk koopje. De broekmaat die mij toen het beste paste is maatje 44. Ik slinger dus een paar leuke broeken waar ik op de tweede plaats een 4 zie staan over mijn arm en begin mij richting paskamer te begeven. Daar aangekomen pas ik broek 1. Veel te laag. Zodra mijn bolle buik een hangbuik gaat worden dan hangt mijn navel op mijn kruis in deze broek. Broek 2 gepast. Heerlijk, fantastisch, kan niet beter, zit verrukkulluk!!! Daar veranderen we niets meer aan. Voor 12 euro is die broek van mij. En de laatste broek die ik bij me heb. Ik steek mijn been in een broekspijp en kijk, denk ik heel erg onnozel. Jeetje wat een strakke broekspijp. Ik krijg hem maar tot net boven mijn knie. Ik duw hem iets naar beneden. Wie weet ben ik wel een rits vergeten te openen. Maar nee, ik trek hem dus weer omhoog. En vraag me af hoe ik hier in vredesnaam nog een been bij in moet krijgen. Maar ik heb het gevonden.
Voortaan als ik een broek zoek voor 1 been en een deel van mijn voet moet ik gewoon weer maatje 34 nemen……..
Hahahahahahaha, dat gezicht ook van die vrouw. Dat ik die paskamer uitkom en zeg dat ik die broek niet neem omdat hij wat te groot is.
Niet dat ik dat heb gedaan, want ik had al moeite om niet om te vallen van het lachen in de paskamer.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *