Iedereen die het mij een vanochtend zou hebben gevraagd zou ik vol overtuiging hebben laten weten dat mijn kind een monster is. Het krijst, het brult, het krabt en het bijt met zijn ienimini 7 vreselijk scherpe tandjes. Verder huilt het continue en lacht totaal niet meer. Met een diepe zucht hebben wij ons er bij neergelegd dat onze lieve schat een kleine etter in de dop was. En hij is nu uit zijn dop. Er moet nog veel gebeuren in ons huis en eigenlijk waren wij vandaag van plan met ons eigen huis verder te gaan, het komt er niet van. 
Om onze kleine krummel even af te leiden hebben we hem eventjes in zijn chicco gezet……
Maar het enige wat er nu gebeurt is dat het huis geveegd wordt.
Ook wel handig, maar waarschijnlijk heeft hij de ogen van zijn moeder want de plukken stof worden niet echt weggeveegd. En het blijft gewoon een zooitje bij ons in huis. Maar na veel knuffelen, aandacht geven, proberen te laten slapen, een bakje yoghurt, nog meer knuffelen, zingen, kruipen, aandacht van andere mensen had ik het gehad met die kleine. Rustig werd hij niet. Ja, zolang je hem strak tegen je aanhield. Maar dat werkt helaas niet zo fantastisch in dit huis. Onder tussen werd het tijd voor zijn boterham en toen geschiedde een wonder, dat schijnt vaker met brood te gebeuren!!!
Uiteindelijk heeft hij zijn middagslaapje gedaan en i.p.v de standaard 45 minuten was het zowaar 2,5 uur. Die ik volgemaakt heb met… Lekker niks doen en genieten van de rust…. 
