Vannacht onweer. Binnen 5 minuten een klein wroetertje in bed, Anna genaamd. Toch nog redelijk geslapen dus nadat ik onbewust mijn wekker een aantal keer had uitgedrukt en bedacht dat het nog geen zaterdag was er toch maar uitgekomen. Eten voor de kinderen gemaakt. Mijn melk voor de cornflakes opgewarmd ?! Daar heb ik dus maar brinta bij gedaan. Leek me toch een betere combinatie.
Op het werk ging het ook soepeltjes. Tussen de middag hadden ze bij de kapper waar je volgens de site altijd terecht kan tijdens je lunchpauze, geen tijd vanwege hun lunchpauze….
Onderweg terug naar het werk kreeg ik een plensbui over me heen. Handig zo’n grote tas waar een paraplu in past. Dus alleen een paar natte voetjes om te drogen op het werk
5 minuten later kreeg ik onderstaande foto per mail:
Ik had dus nog geluk. Want daar had ik vast wel meer dan natte voetjes aan over gehouden. De glazenwasser was achteruit over een brandkraan gereden. Ik vermoed dat er betere manieren zijn om je wagen van onderen te wassen. ’s Ochtends had hij trouwens met zijn hoogwerker ook al een lantaarnpaal scheef gezet.
Na 5 minuten spoot het water trouwens niet meer maar gutste het alleen nog maar zoals te zien is op de site van Omroep Gelderland. En tot mijn verbazing las ik net op de site van de Gelderlander dat omwonenden geen last ervan hebben. Ach, wij wonen hier natuurlijk niet. We zijn omwerkenden. En hebben geen koffie/thee nodig om te overleven. Hoewel voor een zwangere een bezoekje aan het toilet op zijn tijd ook wel prettig is. Gelukkig kregen wij ons eigen Dixiepark op de parkeerplaats.
Tussendoor voltrok zich aan de andere kant van het pand ook nog een kleine ramp. We hoorden een klap en dit was het resultaat:
De politie was snel ter plaatste. Ongeveer 30 meter lopen. 😉 Een motorambulance was ook met 2 minuten aanwezig. En na de nodige behandelingen en handelingen keerde de rust snel weer.
