Hoeveel pech kan je hebben. Een paar jaar geleden hadden wij een prachtige platenspeler gekocht. Een Garrard uit 1968. Geweldig geluid en heel veel gebruikt door ons. Vorig jaar voor onze verjaardagen dachten we onszelf een plezier te doen en hem te laten opknappen.
Om een beetje door onze spullen heen te komen en vakantiegeld te regelen zijn we begonnen met opruimen. Eigenlijk ruimen we al een jaar of 2 op en halen we lang niet zoveel spullen in huis als er uit gaan. Maar toch blijven de spullen maar komen. En gaan natuurlijk.
Eigenlijk zou ik vanavond weer flink aan het sporten gaan. In plaats daarvan ging ik eens lekker naar de film. Alweer. En ik heb gelijk een nieuwe date gescoord voor eind april. Gezellig.
Behalve de 40 dagen bloggen ben ik ook bezig met 40 dagen geen alcohol. En om eerlijk te zijn had ik geen idee wat ik ervan moest verwachten. Wat alcohol gebruik betreft heb ik periodes van weloverwogen drooglegging. En bijzonder vochtige alcoholische periodes gehad.
Na 10 dagen onleesbare onzin hier neerzetten ben ik het eigenlijk zat. Ik moet mijn tijd anders gaan indelen. Was ik in het verleden wel eens een uur bezig met een bericht. Tegenwoordig raffel ik ze in hooguit een half uur af.
Toen wij nog niet zo lang 3 kinderen hadden had ik bedacht dat het leuk zou zijn als we met enige regelmaat samen uit zouden gaan. En zoals zo vaak kwam er ook van dit optimistische idee weinig terecht.
Dag 8 kwam ik er gewoon niet aan toe. En dag 9 kan ik op dit tijdstip eindelijk achter de laptop plaatsnemen.
Soms heb je gewoon even geen tijd. En tussen alle bedrijven door was ik laptoploos en dan kan ik wel wat willen, maar dan gebeurt het gewoon niet.
Vandaag hebben wij onze “nieuwe” platenspeler opgehaald uit 1971. En hij klinkt beter dan dat ik doe. Helaas is er een rubberenplaat wat uitgedroogd, dus die hoor je geluid maken.